HASRET

yıllanmış her şey kof ve küflü hayata daire ne varsa sende yana, şaire sorsalar elleri tutmaz , benim sevdiğim kadar utanır mısralar, dökülmez kağıtlara.yıllara meydan okumuş çınar ağacını altında bir ayağı kırık masada seni hayal ederken kadehler bir bir boşalırdı ardı sıra ağaca sorsalar yapraklar dökülür bu feryadımın yanında,ustanın en nazik bir şekilde işlediği nakışların bir hayali gibisin içimde öyle işliyordum seni kalbime hep bir rüya hep bir hayal gerçekleşmesi zor bir karar.celladıma sorsan kesin kılıç neye yarar seninki can alan azrailin senin yanı başında ve sen.....işteee sen azrailim oldun en sonunda