Hayatı..

RenkLerine ayırdım...
Toz pembeydi çoçukluğum..
MavilikLere karışmıştı ruhum..
Yabana atılacak gibi değiLdi hani..
Siyahına vurgumdum gençLiğin...
Melankolikliğinde rengi vardı..
Asi bi ruhun çıkmazları gibiydi sanki...
Deliydim doluydum belki ama,bazen de gökkuşağı kadar renkli...
Büyüyünce katran karası renkLerde karıştı hayatıma...
Ve hiç geçmeyecek sandığım izlerin,lekesi değdi ruhuma..
Yeşille ovdum..
Mavi ile yıkadım..
Turuncu ile kuruttum...
Ben hayatın tüm renksizLiğine inat..
Kendi renkLerimin gökkuşağını burdum...