Burası...

ÖyLe bir yer ki insanLar uyandıkLarı zaman sevgiyLe yıkıyor yüzünü...
Ben öyLe bir yerdeyimki kahkahaLarım boğuyor çığLıkLarımı..
Bunun öyLe bir sebebi var ki çünküLerim boğazıma takıLmıyor..
Nedenim ise karşısında diz çökerek damarLarımı canLandırdığım yaşadığım andır..
Herkes gibi aynı pencerenden bakmamaktır ''sıra dışı''oLmak..
Hayat yaşLının gözLerine kazdığı mezar değiL,yüzündeki çatLakLardan döküLen kaLbinin çoğrafyasıdır..
Bir çocuğun kaLeminin ucu hiç kırıLmadan yazı yazması değiL ''özgür''oLmak..
Kimse fark etmeden kendi yaşLarıyLa teninin kazınması gibi..
Dünyanın bizim başımızın dönmesine yetişemediğini biLirken,ben zamanın frenine basan birini tanıyorum...
Bu yüzden takvim yaprakLarı değiL zamanın geçmesini sağLayan,tarihe bile yazıLacak kadar önemLi güLen yüzLer zamanı iten..
Bu zamanda;yeLkovanın gideceği yoLu gösteren,akrebin kıskacınanı kırabiLen hükümdardır..
Nefesimin kravatını son kez bağLıyorum..
Umudum pamuk ipLikLerine faLan bağLı değiL..
Düpedüz etrafı haLatlarla çevriLmiş hayata bakıyorum..
Şimdi ben öyLe bir yere yürüyorum ki;ayak izLerime güneşLer yağdırıyor..
Geceyi utandırıp,siyahLa inatLaşıyor ve ben beyaz oLuyorum..
Bu devirde rafLarda tozLanan anı değiL,sürekLi hatıranabiLecek oLan değerlerle..
Şimdi o tozLar öksürtüyor beni..
Sırtıma vuran bir el benim için..
Diğer ellerden çok başka..
Burası öyLe bir yer ki;gerçekten,gezinen yüzLer sanki şehrin yaşam delileri..