Dokundugun o kalp varya..
Senden de yorgun..
Kus gibi avucunun icinde..
Cok siksan bogulacak..
Acik biraksan belki ucacacak..
Herkes kanatlarini tekrar kiracak diye korkuyor..
Kafeslenecek camin önüne asilip ucmanin ne demek oldugunu hic bir zaman anlamayacak diye bütün kafesleri parcalayasi geliyor..
Oysa nasil cirpiniyor icim..
Hep sana dogru..
Hep senle..
Avuc icine sigmiyor ama..
Parmagini uzatsan sadece..
Yüregim bir ömür üstünde dinlense..
Iyilesse yaralarim öyle kendi kendine..