Özledim seni

Çok seviyorum seni be…
öyle laf olsun diye değil !!! gerçekten, harbiden, yürekten söylüyorum.
Sana küstüğüm zamanlarda konuşmadığımız her an içimi kaplayan hüzün bulutları bütün pişmanlıkları yağmur misali yağdırıyor yüreğime…
Yazdığım bütün şiirleri tekrar tekrar gözden geçiriyorum, düzeltemiyorum bu sessizliği ve sensizliği ne zaman bulurum sende beni, ne zaman silerim bu yokluğu.. nasıl ulaşırım sana ne zaman hayatının merkezi olurum da gözlerine baktığımda bütün dünya serilir önüme… sahi gözlerin demişken hani bir türlü canlı canlı göremediğim doya doya bakamadığım o bal rengine çalan çocukluğumda mahalle arasında komşu çocuklarının değerli cam bilyeleri kadar parlak muhteşem gözlerin…ne zaman ahh adamım ömrümde bir kere kollarımı sarıp bedenine nefesini nefesime alıp göğsünde yatamadığım yakışıklım ne zaman kavuşur bu gözler, bu yürek, bu beden sana ben bilemedim sen söyle. söyle ki su serpilsin içime kavuşmanın hayalini kurmaktan yoruldum artık kavuşmak Vuslata kalmasın kalmamalı…