Sen ve ben

Bir fırtınaydı gidişin
Tüm yaraların sancısını,
Bir dille anlatmaya çalışmak gibiydi
Ya da tüm kitaplarda bahsedilen kutsal bir aşkı,
Yumuşak huylu ve çilekeş bir yürekten koparmak gibiydi.
Memleketimin tüm mezarlıklarında yasını aramak gibiydi,
Tüm süt çocuklarının ağızlarını annelerinin memelerinden ayırmak gibiydi.

Vakit sonbahardır
Ağaçların tüm yaprakları döküldü
Göçebe kuşlar yetim yuvalarından uçtular
Kara bulutlar, mavi gökyüzü
Bize ağladılar

Sen orada kaldın
Ben ise burada.
Sen kimi beklersin.
Ben ve sen yar
Birbirimizden uzak düştük
Sen neyi beklersin

Bir ülkenin kurulmasıydı
Bir şehrin sınırların mültecisi olması gibiydi.
Ya da nasıl desem
Uzak bir ufukta bakışlarına bitişik kalmak gibiydi
İki elin bir boğazı sıkması,
Ve sesinin çıkmaması gibiydi.
Birden bire yüzlerce yılın ömründen akıp gittiğini anlamak gibiydi.

Güzel gülüşün
Karanlık gecemin mumu ışığıydı
Yaşam bizim için
Keyif eğlence ve sevdalıktı
Söyle yarim neden
Şafak neden bize karanlıktı

Sen orada kaldın
Ben ise burada.
Sen kimi beklersin.
Ben ve sen yar
Birbirimizden uzak düştük
Sen neyi beklersin