Dünyaya gelmemize vesile olan anne-babalarımız, bizler için hayat ve huzur kaynağıdır. Her birimiz güçsüz ve aciz bir konumda iken, Rabbimizin lütfuyla, anne-babamızın, sevgi, şefkat, merhamet dolu kucağında hayata başlarız. Evlatlarına anlatılamayacak bir zevkle kol kanat gererler. Öyle ki onlar, yemez yedirirler; giymez giydirirler; ağlatmaz, ağlarlar. Doğruyu, yanlışı, şefkati, merhameti, sevgiyi, fedakarlığı ve daha nice insanî erdemleri öncelikle onlardan öğreniriz. Bu itibarla anne-babalarımız, ilk rehberlerimizdir. Onun içindir ki, Kur’an-ı Kerim’de Yüce Allah kendisine gönül veren müminlere şöyle seslenir:
“Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, ana-babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.” [1]

Ana-Babanin cocuklari üzerindeki haklari sunlardir:

1. ITAT (SAYGI)
2. Ana-Babaya iyi davranmak
3. Maddi ihtiyaclarini gidermek.
4. Saygisizlik etmemek
5. Rizalarini almak
6. Kötü söz söylememek.
7. Öldüklerinde hayirla anmak, dua etmek.

Unutmamalıyım ki, bir gün ben de mutlaka yaşlanacağım, annem veya babam gibi olacam.
Aceba! evlatlarım bana o zor günlerimde nasıl davranacak, diyorsan işte sana cevabı.

Senin anne ve babana davrandığın gibi. davranacak.

Yüce peygamberimiz Hadis-i Şerif’ lerinde: “Annenin yaptığı dua en çabuk, en acele kabul olan dualardandır.” buyurmuştur.

Büreyt´den rivayet edilen bir hadis-i serifte; adamin biri Kabe´yi tavaf ederken annesini omzunda tasiyarak tavaf ettirmis Resulullah´in yanina giderek:

- Hakkini ödedim mi? diye sormus. Resulallah buyurmustur ki:
- Hayir, sana hamile iken alip verdigi bir nefesini bile degil.

Anne hakkı hadistende anlasılacağı gibi pek kolay ödenecek bir hak değildir. Anneler ve Babaların dualarını almak, onları sevgiyle kucaklamak, tatlı bir tebessümle yüzlerini öpmek onlara verebileceğimiz en güzel hediyedir. Biz istemesek te onlar dualarını eksiltmeden devam ettireceklerdir.