Tek bir Rahman olan Allah için,
her durakta surete dair gizli ve
aşikar şeyler vardır.

Eğer bu Hak’tır dersen sözün gerçektir.
Eğer başka hükme varırsan,
(batından zahire) geçmiş olursun.

Allah’ın hükmü bir durakta bulunup,
diğerinde bulunmamak değildir.
Fakat O Hak ile halka sefer eder.

Gözlerde parladığı vakit,
akıl onu üzerinde sebat ettiği,
kendi delili ile reddeder.

Halbuki gerçek görüşlü olanlar,
Hakk’ı hem manevi tecelliler suretinde,
hem de hayal denilen şeyde kabul edenler.

* * * *

Bir vakit olur ki, Kul şüphesiz Rab olur.
Başka bir vakitte de, iftirasız kulluk ve
derekesine iner.(*)

Kul kulluk derekesine inerse,
Hak ile genişler.
Rab olursa yaşayışı daralır.

Kul oluşundan dolayı, nefsinin aynını görür,
Dilekleri şüphesiz Hak’tan genişler.

Rab oluşundan dolayı da,
Mülk ve Melekut alemlerindeki bütün mahlukların,
kendisinden bir şey istediklerini görür.

Halbuki onların,
dilediklerini yerine getirmekten zatıyla acizdir.
Bundan dolayı bazı arifler,
bu yüzden ağlarlar.

O halde sen Rabb’ın kulu ol,
Onun kulunun Rabb’ı olmaya bakma;
sonra bu ilgi sebebiyle,
ateşe ve erimeye mahkum olursun...

(Fusus'ül-Hikem'den.)

bu şiirden ne anladıgınız çok önemli gerçek kulluğun özgürlükten geçtiği...
fakat siz ne anlıyorsunuz bu çok önemli..?*