3-6-5 gün nasıl geçti bunca gün sayısı değil mi? Geriye baktığımızda yigintilarin arasında kalmış nice bedenler yaşına girmemişi ile nice yaşları görmüş ile. Ne umutlar kaldı o soguk duvarların çöküklugu altında.. Ne sevgililer ne eşler ne evlatlar ne nineler ne dedeler.. Gözü yaşlı yarım kalan geride ne bedenler.. Koskoca bir yok oluş belki de... Ve yok oluşun  getirdiği asıl Var Oluş belki de... O an i tekrar gördüğümüzdeki o yürekte oluşan sızı gözlerimizin aniden dolması belki de hıçkıra hıçkıra aglayisimiz.. kabullenisimiz ve sonunda...Olusan korkularımız belki de... Sahi insan ölmekten mi korkar yoksa Bi depremle değer verdiklerini kaybedecek korkusu mu en çok ne düşünür insanoğlu... Hayatın akışında Unuttuğumuz  geri de bıraktığımız ne cok şey var. 6 şubat bizden çok şey götürdü ama birçok unuttuğumuz değer yargılarımizi geri getirmesini sagladi. Hayat her an ölecekmiş gibi yaşanmalı yasatilmali..

  6 Subat ta kaybettiğimiz bütün vatandaşlarımıza" Allah" rahmet Eylesin.Rabbim onları kanatları altına alsın.

Bu sızı hiç dinmez baki'dir. 

Kalbi güzel fatom kısa sürede olsa seni tanımam kalbindeki merhametine vijdanina insanlığına ben Sait oldum paylaşımın içinde teşekkür ederim yüreği güzel kadın.. Sözün bittiği yer gerçekten..

İyi olanı güzel olanı görebilen de kalp yansımadır nefes cım. Tşk ederim seni tanımak ta güzeldi iyi ki varsın cAnim

Her geçen senelerde farklı bir felaketlerle gözlerimizi açıyoruz ve en üzücü olanda hala yaşadıklarımızdan ibret almıyoruz..kendi adıma şunu da belirtmek isterim ölüm bir evin kapısını çaldığında.. eski senden eser kalmıyor yaşıyorsun o acıyı ve daha tedbirli daha duyarlı hayata daha başka bakan bir kişilik oluşuyor.. kırmaktan kaybetmekten daha çok korkar oluyor sun.. sende iyiki varsın canım benim