|
|
|
istanbul 2 |
Mızıkamda notalar istiklali karalar Ben o zamanlar küçücüktüm önümde dev adımlar Korkardım soğuktan değil de insandan Pahalı ayakkabıların boğduğu vicdandan Kapatıp gözlerimi çalardım öyle durmadan ki Görmeyeyim bakanları utanmıştım ortada Kirli kıyafetlerim yıkanır yağmurla Diyipte avuttum hep kendimi her yağmurda Yaşıtlarımda renkli şemsiyeler var tabi Annesi seslenir ordan dikkat et Ahmet im Benim aklımda bir an yankılanır cümleler Para getirmeden bu evde yerin yok senin Çal , çırp , bul , böl, sus , git , kap ,kaç Ve cebin boşsa akşam evde yemek yerine dayak var Çoğunun beğenmediği hayatında rahat var Çoğunun rahatlığı da bezdiriyor hayattan |
|
|
|
|
|
|
|