komünist olmak için dinsiz olmak gibi bir ön şart filan yoktur. komünist, olayları, sorunları, kişileri ve toplumları incelerken sorunun temeline inen, sorgulayıcı, araştırmacı bir bakış açısına, toplumların daha iyi yaşam standartlarına kavuşabilmesi için yapılması gereken çözümlemeleri ortaya koyma ve uygulamaya geçirme eğilimine sahip olmalıdır, yani yaşanan her olayı kutsal bir güce dayandırmak, mevzubahis olaya bir kutsallık atfetmek yerine incelemeli, analiz etmeli. diğer bir deyişle komünizm dediğimiz zaten uhrevi (ahir, öbür dünyasal) değil, dünyevi meselelerle ilgilidir. bu yüzden de, inançlı olan, bir tanrı ve/veya din inancına sahip ama yaşadığı dünya'nın ve dünya üzerinde yaşayan toplumların gereksinimlerinin farkında olan insanlardan da komünist olanlar çıkmıştır çokça. komünizm dine değil, dinin, burjuvazi yararına olacak şekilde halka, dini sınıflar aracılığıyla (türkiye örneği, diyanet işleri başkanlığı
ve bilhassa çarpıtarak dayatmasına (alın size bir örnek, son zamanlarda artan din temelli programlar), burjuvazinin, halkın yararına olabilecek olan bilim ve düşünceyi baskı altında tutmaya çalışmasına (bilim teknik dergisi'nin sansürlenmesi) karşıdır.
komünizm şüphesiz ki kimi, dünya meselelerini temel alan hristiyanlık ve islamiyet öğretileriyle, en başta da kişisel mülkiyetle çelişmekte, lakin "toplum yararına" çelişmektedir. bu çelişkileri sorun etmeyen dini inanca sahip insanlar da pekala komünist olabilirler ve hatta çakal carlos gibi ateistken müslüman olan ve kendi sözleriyle 'materyalizmi klasik anlamda ölmüştür ama karl marx'ın diyalektik materyalizmi hala geçerliliği korumaktadır' diyerek komünist olduğunu söyleyen örnekler de çokça mevcuttur.