ÖN YARGILI OLMAMAK ile ilgili bir başka hikaye de şöyle: 

Dr. Paul Ruskin, öğrencilerine yaşlanmanın psikolojik belirtilerini öğretirken bir olay okuyor..

 - Hasta ne konuşuyor, ne de söylenenleri anlıyor.. 

   

- Bazen saatlerce anlaşılmaz şeyler geveliyor..  

        
- Zaman, yer ya da kişi kavramı yok..

- Yalnız, nasıl oluyorsa, kendi adı söylendiğinde tepki veriyor..

-  Son altı aydır onun yanındayım, ne görünüşü için bir çaba sarfediyor ne de bakım yapılırken yardımcı oluyor..

-  Onu hep başkaları besliyor, yıkıyor ve giydiriyor..

- Dişleri yok, yiyeceklerin püre halinde verilmesi gerekiyor..

-  Gömleği salyalarından dolayı sürekli leke içinde.. 

        
-  Yürümüyor..

-  Uykusu sürekli düzensiz.. 

                                                
-  Gece yarısı uyanıp çığlıklarıyla herkesi uyandırıyor..

-Çoğu zaman mutlu ve sevecen, fakat bazen ortada bir sebep yokken sinirleniyor.

.   

-Biri gelip onu yatıştırana kadar da feryat figan bağırıyor..

Bu olayı okuduktan sonra, Ruskin öğrencilerine böyle bir hastanın bakımını üstlenmek isteyip istemediklerini sorar.. 

Öğrenciler bunu yapmayacaklarını söylerler.. 

Ruskin, kendisinin bunu büyük bir zevkle yaptığını ve onların da yapması gerektiğini söyleyince öğrenciler şaşırırlar..

Daha sonra Ruskin hastanın fotoğrafını dolaştırmaya başlar..

 

Fotoğraftaki hasta doktorun altı aylık kızıdır..
Denir ki; doğru kararlar, önyargılardan arınmış bir alanda [steril-hijyenik] bir insan etkinliğidir..

Etiketleme..
İş yaşamındaki ilişkilere bakıldığında, en çok kullanılan değer yargılarının başında, herkesin birbiri için kullandığı ?etiketler'in geldiği görülür.. 

Kişiler enine boyuna araştırmadan birbirlerine
çeşitli etiketler düzenlerler.

Değerlendirme yapmalan gerektiğinde otomatik olarak bu etiketler devreye girerler.. 

Etiketlerin doğruluğu üzerinde pek durulmaz ve araştırılmasından da kaçınılır.. 

İşin garip hatta tehlikeli yanı, bu etiketlendirme asılsız da olsa, aksi ispat edilse de kolay kolay değiştirmenin mümkün olmadığıdır..

 

İşte bu çarpık, mantıksız bakış açısına ön yargı deniliyor.. Özellikle eğitim düzeyi düşük olan toplumlarda önyargı zihniyeti oldukça hakimdir..

Kişi kendisiyle ilgili yanlış bir etiketlendirmeye asla tahammül edemezken başkaları için bu etiketlemeyi rahatlıkla yapabilmekte ve insanları etkisiz hale getirerek, kolayca harcayabilmektedir..

Ön yargıları beyinlerden silebilmenin, çoğu insan için kolay olmadığı doğrudur.. 

Çünkü hafızalara kodlanmış-kazınmış- kesinleşmiş kanıları bir anda silebilmek güçlü bir irade ve karşıt çalışmayı gerektirir..

Çatışmaların, huzursuzlukların, çözümsüzlüklerin arkasında yatan başlıca nedenlerden biri olan ön yargılar, toplumda adalet ve barışı engellemekte, yanlış değerlendirmelere ve kararlara sürüklemektedir..

 

Irk, milliyet ve din çatışmalarında Ön yargıların rolünün ne kadar büyük olduğu bilinmektedir..

Ön Yargı Tehlikesi
Ön yargıların, tehlikeli olduğu ve bir çok istenmeyen sonuçları doğurduğu söylenebilir..

 

Çünkü Ön yargılar zihni belli sınırlara çeker ve bu sınır dışından gelen her söze karşı tüm gücü ile karşı çıkar, [yukarıdaki hikaye de olduğu gibi]  Bu tür davranışlar kişinin bilişsel ve kişisel gelişimine engel olur.. 

Ön yargıya yenik düşmemek için daha fazla bilgiye, daha çok sorgulamaya ve eğitime ihtiyaç var..
Çevremizi hep yargılarız.. 

Hayatımız olsaydımlarla doludur..

 Ama insanlar yapılması gerekeni çoğu kez gerektiği gibi yapmaz
ön yargı ile karar verirler.. 

Özgür düşünmeyi engeller belli bir yargıyla düşünürler..

Ön yargının kendi doğrularımız olduğu söylenebilir.. 

Ön yargılı kişinin, kullandığı olguların, kişinin kullanmadığı veya kabul etmediği diğer olgularla karşılaştırıldığında kişi tarafından kapsam ve içerik olarak verilen değerlerin doğru olmaması sonucu ortaya çıkmaktadır..

Önyargılarımıza dair, en güzel sözü söyleyen, ünlü Fizikçimiz Einstein'indır..

Basit bir dille tarif edecek olursak,ilk karşılaştığımızda, yargı oluşmakta..Bunun sürekli tekrarlanması hali de, önyargıya dönüşme halidir..

Yani önyargı bir taraf tutma biçimidir..

Örneğin;

Bir ideolojik düşüncesini ve ya bakış açısını, koşulsuz desteklemek anlamın da kulanılır..

Genellikle kişinin kararlarının tek taraflı olarak ortaya çıkması şeklinde kendisini gösterir..

Bu yüzden, yukarıda verdiğin örnegin doğru bir örnek olduğunu,bir çok kargaşanın temelin de yatan kişiyi,  yalnış yönlendiren ve zaman zaman çok tehlikeli sonuçları olan önyargılarımızı dinginleyemediğimiz sürece,yaşam boyu istenmeyen sonuçlardan da kaçamayacağımızı da bilmemiz gerekiyor..

Katkın ve yorumun için, sana teşekkür ediyorum Can..

Çok doğru Can..ideolojik yapı,bir insanın duruşunu,onurunu,yaşamını ve yaşadığı sisteme objektif açılardan bakmasını ve taraf olmasını sağlar..

Yaraf olmak,kişinin kendi özbenliğinin varoluşudur aynı zamanda..En kötüsü tarafsızlık,yani orta yerlerde,olsa da olur,olmasa da olur ilkesidir..

Hal böyle olunca,biz seninle düşünce bağlamında zaten ayrışıyoruz..

Bizim seninle şuan varoluşumuzun en temel özelliği,insani duyguların bilinciyle davranmamızın sonuçlarıın ağır basmasıdır..

En başından ben karşı görüş diye seni dışlamadım,sen de,karşı görüş olmasına rağmen dışlanmayışının muhakemesini yaptın..

Sonuçta ikimiz de gördük ki,öncellikle asl olan insanlık,dolasıyla getirdiği sorumluluk..

Demek ki zor değilmiş..

Sadece olaya böyle bakmak,anlamaya çalışmak ve bunu korumakmış değil mi? 

İşte olay bu sevgili Can..

Bu anlamda ikili iyi bir örneğiz biz,anlamak istene tabii..

İşi zora sokmak çok kolaydır,kolay olmayan her türlü önyargılarımıza rağmen,yılmayıp böylesi bir dostluğu pekiştirmektir..

Böylesi zormuş gibi görünen dostlukları,çok kolaymış gibi gösteren bizlerin yürekleri ve kararlılıkları adına,ikimize de teşekkür ediyorum..

Sevgi paylaşımların bol olsun..

Mantık olarak çok doğru..Ancak burada unuttuğumuz önemli bir ayırım var arkadaşım..

İşin insani yönü..

Yani duygularımız,bizi biz yapan özelliklerimiz,olmamız gerekenlerimiz..

Çok iyi gibi görüpte,sonucunda iyi olmayan insanlar örneğinde verdiğin gibi..

Birde şöyle düşünelim;

Ben seni çok iyi bir insan,kültürlü ve hayata bakış açının boş olmadığını algıladım..

Ve ben seni betimlediğim gibi de ,davranış geliştirdim..

Bu bir süre böyle gelişti..

Sonra baktım ki,sen özünde bana göründüğün gibi değilsin ve ben bunu senin davranışlarından anladım..

Öyleyse ben, bundan sonra sana karşı olan tavrımı yalnışlar üzerine kurmam gerekiyor,sen yalnış yapan birisi olduğun için..

Değil mi?

İşte önyargı burada başlıyor..

Sen sürekli yalnışları tekrarladığın da önyargıyı zaten oluşturmuş oluyorsun..

Benim de sana, karşı davranış gösterdiğim de,o zaman doğru davranış biçimi nerede kalacak?

 

Önyargılar;

Peşin yargı,peşin düşünce ve peşin hükümdür..

Yani kişinin önceden edindiği deneyimler ve o konuyla ilgili bilgilere dayanarak,tekrar karşılaştığın da,ilk aklına gelen düşünceler topluluğudur..

Bu yüzden karşımızdakiler böyle düşünüyor diye,bizde onların davranışlarına karşın, geliştirdiğimiz davranış biçimleri, bizleri ne yazık ki önyargısız davranış biçimlerinden ve düşüncelerden alı koyamaz..

Dolasıyla bu savunmaya çalıştıklarımızın da bir anlamı olmayacaktır..

Toplumsal doğamız gereği bunun zor olduğunun bilincindeyim..

Anlamı olması için,önyargısız olabiliriz demiyorum,bunu en aza indirgemek, yani sadece yargılarımızla ilişkilerimizi sürdürebilirizin altını çizmek istiyorum..

Paylaşımın ve katkı sunan, güzel yüreğine sağlık Arkadaşım..

En güzel sevgilerle kal!..

Sağlıklı önyargılarımız olamaz..Adı üstünde: önyargı..

Yargılarımız deseydik,tamamen katılırdım..Önyargı aynı zaman da, normal yargıların önüne çok aykırı birşeyler sunup,bunu çözümsüz ve geriye dönüşlerinin zorluğu anlamına gelmektedir..

Örneğin; 

yargısız infazları yaptığımız her konu,önyargılarımızın sonucudur..

Birilerini araştırmadan,bilgi edinmeden,suçlu yerine koyduklarımız,yargıladıklarımız ve hatta idam ettiklerimiz..

Bu anlam da, geçmiş tarih sürecine baktığımız da,toplum ve toplumsal olaylar adına

ülke olarak,geriye dönüşü olmayan ve çok pişman olduğumuz,birden fazla önyargılarımızın sonucu yalnış kararlar alarak,bir çok insanin yitip gitmesine ve bu anlamda vicdan muhasebesi yapmadığımıza dair,  örneklerimizin çok olmasını gösterebiliriz..

Açıklamam yeterli değilse,bu konuya açıklık getirme adına, belirtirsen çok sevinirim..

Tekrar çok teşekkür ediyorum..

Bunun üzerine de sürekli temelsiz binalar oturtabiliriz..

Ama sorunumuz benim ya da sizin bilmeniz değil,bir çok insanın bilmesi ve konu hakkında ona göre davranış göstermesidir..

Yoksa sizinle ilgili kaygım hiç olmadı,biliyorum ki okuyorsunuz ya da araştırıyorsunuz..

Pozitivizm öncülerinden olan Auguste comte'ye göre;

Olguları ve fenomenleri bilebiliriz ancak bu bilgilerimiz mutlak değil,izafidir..Olayın ne olduğunun,  nedenini araştırmak gerekmez..

Ancak olayın zincirleniş ve benzerlik bakımından,öteki olaylarla bağlantısının ne olduğu araştıralabiliriz..

Değişmez olan bu ilişkilerden benzerlik bakımından,"kavramlar"zincirleniş bakımından olanlarına "olguların yasaları" kanunu denir..

İşte bütün bilimsel bilgilerin amacı,olguların yasalarını öğrenmek ve bunların aracılığıyla gelecek olguların önceden tahmin edebilmesi demektir..

Teşekkür etmeden önce,olanağınız varsa,farid farjad'an Doğa adlı müziğini,usta kemanı eşliğinde,doğanın eşsizliğinin de keyfini sürerek izlemezinizi rıca ediyorum..

Şuan ki konumuzla la da çok bağlantılı olduğunu düşünüyorum..

En çok bunaldığım da, dinletiğim tek kişi diyebilirim..

İyi dinletiler..

Ben de size tekar teşekkür ediyorum..

biraz tecrübelerin neticesinde biraz koruyucu nitelikli oluşuyor diye düşünüyorum bazı önyargılar....

genel manada ise önyargılı olmak,önyargılar savunulabilecek birşey değildir bencede...

Katkın ve yorumun için,teşekkür ederim..