|
|
|
Anne... |
Küçükken üzüldüğüm, kızdığım, zaman zaman önüme serilen “ ben sana demiştim” sözleri.. ara, ara “ bir yerlerden hatırlıyormusun “sorusu... içimizden, ya da belkide sesli dile getirerek başkalarıyla kıyaslamalar... haksızlık olarak görüp çocukça karşı koymalar ... “ anne olunca anlarsın” denildiğinde asla böyle yapmayacağım gibi saçma sitemler.. büyümek gerçektende başka dönmekmiş... oldum işte anne bak, anladım bu işin sırrını... neden öyle dediğini... çünkü bir hiçken hep olmakmış... zamanı durdurmayı çalışmakmış... yetişmekmiş herşeye.. plan, program yapmakmış, tutmasa da illa bir seçenek daha bulmakmış.. öğrenmekmiş sürekli... gözü karalıkmış.. düşünmeden ateşe dokunmakmış... dünyaya meydan okumakmış... ömür adamakmış ...kendinden ödün vermekmiş... gelecek planlarına sadece dahil olmakmış... kendini sorgulamakmış... uykusuz kalmakmış... bir gülümseme görmek için didinmekmiş... bir çok mesleği aynı anda yapmakmış... her gün çoğalmakmış.. yeri geldiğinde liman olmakmış... bazen kızınca bile asla vazgeçmemekmiş.. koşulsuz sevmekmiş.. dediğin gibi zormuş anne ama bir gülüşten, bir başarıdanda sonsuz mutluluk duymakmış... yaşananlardan her daim ders çıkartmakmış.. öğütlerini uygulamaya başlamakmış.. büyümek başka dönmekmiş annem ... bu vesile ile tüm annelerin anneler gününü kutluyor, başarılarının daim olup sağlıklı yarınlar diliyorum ----- memento mori - memento vivere.. |
|
|
|
|
|
|
|