Hayatta üç çeşit insan vardır, yapraklar, dallar ve kökler.... 

yapraklar... malum mevsim değişikliğinde yapraklar da değişir,  heybetli görünürler ama en ufacık rüzgarda uçup giderler onları  genellikle kısa dönem tanıştığımız  insanlar ile kıyaslarım... hayatımızdan da aynı yaprak misali uçup giderler... bir çok kez buna üzülürüz, bazılarının dünyası yıkılır, hiç bir şeyin tadı tuzu olmaz sanki ama   onları tanımış olduğumuz  için yinede şükretmek gerek, bu tecrübeye şükretmek gerek, kısa vadeli sevinç için şükretmek gerek, yaşadığımız kısacık boşluk için şükretmek gerek, belki minik bir acı yaşadığımız için de şükretmek  gerek, yada gerçekten uçtukları için şükretmek gerek, çünkü hayatımızda her insanın ve her olayın bir anlamı var... bir düşünün  ağaçlardaki ihtişamlı yapraklar ne kadar güzeldir başlarda ama bir zaman sonra düşerler,  yinede yaprakların mevsimsel değişikliğini izlemeyi severiz dimi? ...  

dallar... bazı tanıdığımız insanlar dallar gibidir,  güveniriz, “tutunacak bir dalım” var deriz ama yinede bu kişilere biraz dikkat etmek gerekir çünkü yanıltabilirler...dallar güçlü görünür ama biraz baskı altında kaldığında kırılabilir  ve yere düşer... hepimiz dal misali insanları tanıyoruz veya tanıdık... duymuşluğumuz vardır mutlaka “ senin için buradayım”, “bana güvenebilirsin”, “ yardıma ihtiyacın varsa söyle” diyenleri, ve neticede bunların boş vaatler olduğunu zamanla anladığımızı... hayatımızda illaki  bizde birer dal olmuşuzdur veya bizim etrafımızda o dalların var olduğunu inandıklarımız oldu... belki  bizde kendi zayıflıklarımız yüzünden  sözümüzde  duramadık ama kuş misali zamanla öğrendikki dala değilde kanatlarımıza güvenmemiz gerektiğini... 

ve kökler... bazı insanlar kök gibidirler, tamda bu kişiler ömrümüz boyunca yanımızdadır hatta bizimle cehennemi bile yaşamışlardır, onlar  her daim her koşulda yine yanımızdadır, sözünde duranlardır.. küçük bir rüzgarda uçup gitmeyenlerdir, ufak bir baskıda kırılmayandır...  tamda  onlar bizimde köklerimizdir, çünkü arkadaşların senin bir çok güzel hikayelerini bilebilir ama en yakın dostunuz sizinle tüm anlarınızı  yaşar... 

sizde bir kıyaslayın, ömürde bir ağacın milyonlarca  yaprakları, binlerce dalları vardır ama sadece birkaç kökleri...o birkaç kök ise ona yaşayabilmesi için her şeyi verir bu yüzden siz bu kökleri bulduysanız sıkıca tutun, sadık kalın, sözünüzde durun.. yaprakları, dalları içinizin  rahatlığı ile  gönderin çünkü illaki yenileri de gelecektir... şimdi bir düşünün hayatınızdaki yapraklar, dallar, kökler kimler ve siz nesiniz?  ve unutmayın ki ağacı tümüyle severiz tıpkı hayat gibi..  bu vesile ile şöyle demekte fayda var, etrafınızdaki  insanları değiştiremezsiniz ama kim sizin  etrafınızda değiştirebilirsiniz ! 

isabella