Ne garip değil mi,
Şu devirde bile, insanların, halâ kendini, bir din ile ifade etme gereksinimi..
Oysa İnsanlık;
Karşılıksız sevgi gibi, sevda gibi aşk gibi..
Örneğin, ahiret hesabı yapmadan,
Düşünebilmektir ıraklı çocuğu, filistini, somaliyi,
Hiç bir karşılık ummaksızın,
Sorgulayabilmektir, yüz binlerin, atom bombası ile yakılarak katledildiği,
Hiroşimayı, Nagazakiyi,
İnsan; insanların özde inanmadığı, sadece inandığını zannettiği, kimilerinin de ardına gizlendiği, herhangi bir din ile değil,
İnsan, korkmadan, hür vicdanı ile, yüreği ile ifade edebilendir, kendini..
Hüseyin Çubuk