Ben sinifi siraya dizer, sira dayagi cekerim, gec gelen ögrenciyi kulaklarindan pencereye sarkitirim, kendim dövmekten yoruldugumda müdüre gönderirim onunda zamani yoksa, hademeyi cagirir ona dövdürür! (Bu cocuklar topluca polise gidip sikayette bulundular), ögrencileri tembel caliskan diye siniflandiririm, okulda özel islerimi ögrencilere yaptiririm, hayatimda yasadigim zorluklarin acisini ögrencilerden cikaririm, okulda benimle dertlesen bir kiz ögrenciyi dudagindan öper (Bu kiz kimseye anlatamamis, okulu birakmis o yil), karsilik görmedigimde sinifta birakirim, ayrica idealist ögretmenleri kendime benzetmek icin elimden geleni ardima koymam, benim adim ögretmen... Atatürk 1921’de henüz Kurtuluş Savaşı bitmeden Maarif Kongresi düzenledi ve gelecekteki Türk milli eğitiminin ilkelerini belirledi işte o toplantıda “Öğretmenler yeni nesil sizin eseriniz olacaktır “ dedi. Yeni Nesil'e söyle bir bakin, psikolojik dengesi bozuk insanlar sokaklarda cirit atiyor, her an patlamaya hazir bir bomba gibiler! Bizler su an ki egitim sisteminde cocuklarimizi, ruh dengesi bozuk olan insanlara teslim ettigimiz sürece ve cocuklara bagirma hakki dahi olmayan ögretmenlere "Eti senin kemigi benim hocam" dedigimiz bir ülkede, sokaklarda akil sagligi yerinde olmayan insanlara rastlamaya devam edecegiz! Avrupadaki ögretmen; Benim adim ögretmen diye kendini özel bir sifatla farkli bir yere koymaz , gider isini yapar, cocuklara birakin siddeti bagirmaya bile hakki olmadigini bilir... Ve kendini asla kutsallastirmaz...

Cagla zaten yazinin son cümlelerini okursan yaniti bulursun...

Tabi ki! Siddetin her türünü kiniyoruz...

Düzeysiz sirf yazmak icin yazdiginiz yaziniza cevap vermeye zaten gerek yok! 

Okuduklarinizi anlamama gibi bir rahatsizliginiz var!