Gunlerden bir gun;
Kurbagalarin yarislari varmis.
Hedef:Cok yuksek bir tepenin kulesine cikmakmis,
Bir suru kurbagada arkadaslarini seyretmek icin toplanmis ve yaris baslamis,
Gercekte seyirciler arasinda hic biri yarismacilarin kulenin tepesine cikabilecegine,
Inanmiyolarmis,saadece su sesler duyulabiliyormus;
Zavallilar! Hic Bir Zaman basaramayacaklar!!!
Yarismaya baslayan kurbagalar,
Kulenin tepesine ulasamayinca yarisi teker teker birakmaya baslamislar,
Iclerinden saadece bir tanesi inatla ve yilmadan kuleye tirmanmaya calisiyormus,
Seyirciler yine o arada bagirmaya devam ediyorlarmis;
Zavallilar! Hic Bir Zaman Basaramayacaklar!!!
Sonunda bir tanesi haric,hepsinin umitleri kirilmis ve yarismayi birakmislar,
Ama kalan son kurbaga,
Buyuk bir gayretle mucadele ederek kulenin tepesine cikmayi basarmis,
Digerleri hayretle bu isi nasil basardigini ogrenmek istemisler,
Ve kurbaganin biri yaklasarak sormus;
Bu isi nasil basardin?
O anda farkina varmislar ki; Kuleye cikan kurbaga sagirmis!
Olumsuz dusunen insanlari duymayin!.
Onlar;Kalbinizizdeki umitleride calarlar!..
Alinti...
-----
Benim de bir adým var,Ezan ile okundu Sela ile bitecek...