Insan kendisini her seye yeterli gören, görebilen
varlik. Bu konumu ile bilincsizliginin, bilgisizliginin farkinda olmadan hayat
sürüyor. Her ne kadar insan, kendisini her isin üstesinden gelebilecegi bir
varlik olarak görse dahi, düsünmekten hoslanmadigi fakat üstesinden
gelemeyecegini bildigi biri  hakikat var.
Ölüm..!

Maddi ve ekonomik imkanlarin, asri gelismelerin
zirvesinde hayat seyrettigimiz asrimizda bütün olusumlar ve gelismeler, insanin
kendine olan güvenini artirdigi yanilgisi icinde kendisini avuturken, dünya sevgisi,
hayatin asil gerceklerine karsi  duyarsiz
davranmasini hatta hayata kafa tutarcasina hayat sürmesine sebeb olmustur.

Ancak suda bir gercektir ki, insan ne kadar ugrasirsa
ugrassin hatta hic uyku uyumadan dahi calissa ve ömrünü dünyalik icin heder
etse, ölüm gercegini yok etmeye kadir olamayacagi gibi, yipranmasi ve ömrünü
bosuna gecirmis olmanin acisini cekecektir. Zira bu dünya hayati gecici
zevklerin insani aldattigi fakat hic bir zaman ruh dünyamizi tatmin edemeyecegi
bir alemdir.

selam ve hürmetlerimle...