Ülkesine degerlerine, yurdunun degerlerine halkinin yasam bicine
bu kadar duyarsiz olabilirmi bir insan.
Biraz degeri olana bakiyorsun oda küfür eden olmus,
biraz olsun akli calisana bakin karsidkini ikna etmek adina,
asagladigini gördügümüz. . .
Birini digerinden kirinti kadar bilgi fazlaligi olsun,
ezmeye calisan . . .

Bu ülkenin insaninda tevazu kalmadimi diye düsünmüyor degilim hani . . .

Biz degilmiyiz kapida karsilastigimizda, birbirine kapidan gecmesi icin
öncelik taniyan, yada arkadaslarla ictigimiz cayin parasini ben ödiyeyim

diyei israr eden . . .
Bir arkadasimizin derdi oldugunda oraya kosan yada yardim icin,

beni ara diyen. . .

Ya simdi . . .
Yalandan ah vah edip timsah gözyaslari dökerek bulasmadan siyrilip

eve saklanan,
komsunun  ac yada tok oldugunu bilmeden vede umursamadan. . .
degerleri hice sayarak ve görmemek icin kafayi kumun icine gömmek . . .

Bumudur bizi biz yapan ?

Bir Ülke ayagi kalkacaksa ekonomi elbet önemlidir, ancak daha önemli olan
degilmidir degerlerimiz vede kültürümüz, degilmidir insanin varligi . . .

Biz su üc günlük dünyada birbirimizi yaralarimiza merhem olamiyarak,
maddiyati öne cikarip yok benim arabam daha güzel, yok benim diye diye,
bumudur yani yasamak . . .
yada bagislayin hep bilmem ne yarisiyla gecsin hayat . . .

Bizki bu dünyada neyi paylasamiyoruz, oysa hepimizden bir tane yaratilmadimi,
hepimiz ayri birer degerleriz kim iki taneki . . .

Evet, artik kendimizi cok önemsiyoruz, kapidan iceriye girince gördügümüz
temizlikciye, kapiciya, söföre, cayciya, yada hademeye selam verme geregi
bile duymuyoruz . . .

Neden verelim ki ?
Sonucunda o bir temizlikci ve ben ise bilmem ne makam sahibi,
endamiyla hareket ve tavirlar . . .

Halbuki, o temizlikci bile kendi evinde bir Aile Reisi ve önemli bir Adam . . .
Bizim dikkate almayisimizin sebebi o bizim icin degersiz oldugu icin . . .
Cünkü makam vede ekonomi olarak bizden cok asagida . . .
bu gercekten bizmiyiz ?. . .

Iste biz " insan´i " tarafimizi yitirmeye basladigimiz andan itibaren
cirkinlesmeye basliyoruz, yazik . . .

Kendimizi hayatin merkezine koyma ve digerlerini yok sayma,
ve dolaysiyla giderek, giderek yalnizlasiyoruz.

Eskiden ATA erkil olan bu toplum sonradan ANA erkil olandi,
oysa simdi sadece SANAL erkil olan . . .
Sükürler olsun Anadoluda insan olmanin degerleri  hala var,
ancak büyük sehirler ve özellikle Avrupada bu erkil´likler bosalmaya basladi.

Biz insan olarak diyebilmeliyiz karsilik beklemeden . . .

" Evet, ben önemliym , fakat sende önemlisin,
  Evet , ben degerliyim, fakat sende degerlisin,
  Evet, ben seni kirmamaya ugrasiyorum ve sende beni kirmamaya calis,
  benim senden bir menfaatim yok fakat yarin sana ihtiyacim olabilir,

  seninde bana ihtiyacin yok fakat seninde günün birinde bana ihtiyacin olabilir „

diyebilmektir . . .

Kardesligi ve birbirimiz sevmenin ve bu ülkenin hasretini 

bakin Nazim Hikmet nasil sesleniyordu misralarinda . . .

Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
                bu memleket, bizim.

Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benziyen toprak,
                bu cehennem, bu cennet bizim.

Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
yok edin insanın insana kulluğunu,
                bu dâvet bizim....

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
                bu hasret bizim...

Degilmi, baki kalan su gökkubbede, bir hos seda olmaktan,

baska ne götürebileceksin´ki gittigin yere . . .