Verilen süre içinde aklıma gelenleri aşağıda yazdım.
Yanlışların doğruları götürmeyeceğini umuyorum
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum Işığı gördüm, korktum Ağladım
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim Karanlığı gördüm, korktum
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi
Ağladım
* * *
Yaşamayı öğrendim
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu; aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim
* * *
Zamanı öğrendim
Yarıştım onunla
Zamanla yarışılmayacağını, zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim
* * *
İnsanı öğrendim
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu
Sonra da her insanın içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim
* * *
Sevmeyi öğrendim
Sonra güvenmeyi
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu, sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim
* * *
İnsan tenini öğrendim
Sonra tenin altında bir ruh bulunduğunu
Sonra da ruhun aslında tenin üstünde olduğunu öğrendim
* * *
Evreni öğrendim
Sonra evreni aydınlatmanın yollarını öğrendim
* * *
Ekmeği öğrendim
Sonra barış için ekmeğin bolca üretilmesi gerektiğini
Sonra da ekmeği hakça üleşmenin, bolca üretmek kadar önemli olduğunu öğrendim
* * *
Okumayı öğrendim
Kendime yazıyı öğrettim sonra
Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana
* * *
Gitmeyi öğrendim
Sonra dayanamayıp dönmeyi
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi
* * *
Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yaşta
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım
Sonra da asıl yürüyüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğini öğrendim
* * *
Düşünmeyi öğrendim
Sonra kalıplar içinde düşünmeyi öğrendim
Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yıkarak düşünmek olduğunu öğrendim
* * *
Namusun önemini öğrendim evde
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu; gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el sürmemek olduğunu öğrendim
* * *
Gerçeği öğrendim bir gün
Ve gerçeğin acı olduğunu
Sonra dozunda acının, yemeğe olduğu kadar hayata da lezzet kattığını öğrendim
* * *
Her canlının ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim....
15 yaşında kendimi öğrenmeye verdim.
30 yaşında, istencime sahip olabildim.
40 yaşında, kuşkulardan uzaklaştım.
50 yaşında, göğün buyruğunu öğrendim.
60 yaşında, seziş yoluyla her şeyi kavradım.
70 yaşında, doğru olan şeylere zarar vermeden yüreğimin isteklerini yerine getirebildim.
Konfüçyus.
-----
Herkes İnsanlıgı Degiştirmeyi Düşünür Ama,Kimse Önce Kendisi
86 aktive Mitglieder
