Normal yaşam koşulları içinde düşünüldüğünde, yetişkin insanın kendi
mutluluğundan sorumlu olmasını beklersiniz.

 Aslında iyice incelenip irdelendiğinde mutluluğun kişinin kendine,
ilişkilerine, topluma, evrene, yaşamına anlam verişinin bir yansıması olduğunu
görürüz.

sunu anlıyorum;

kendi varoluşunu anlamlı bir bütün olarak gören insan mutludur,demek istıyorsunuz sanırım.

ancak, daha büyük ev, daha lüks araba, daha konforlu
bir yaşam gibi dış koşulları iyileştirerek daha mutlu olacağını sanan kişi,
bunları elde etmek için kişisel bütünlüğünden taviz verdiğinde, kendi varoluşunu
anlamlı görme konusunda fakirleşmektedir.

 Ve dış koşullar iyileşirken kendine olan saygısını ve mutluluğunu
kaybetmektedir.

 Evet, mutluluk kişinin anlam verişinin içinde gizlidir; anlam verme
sürecinin temelinde de kişinin bütünlüğü yatar.

 İnsan kendi kişisel bütünlüğünden sorumludur.

 Her insan kişisel bütünlükten ne zaman ve ne kadar yoksun davrandığını
sezgisel olarak bilir. Kimi insan için bu sezgi çok önemlidir; kimi insan ise
kaale alınmaya değmez.