Gazi Murad Han sabah namazını kılmış, seccadesi üzerinde
Kur’an-ı kerim okuyordu. Fetih sûre-i şerif’ini bitirmiş, Muhammed sûre-i
şerif’ine başlayacaktı. İç hizmetkârlarından biri aceleyle içeri girdi.
“Hünkârım! Gözünüz aydın olsun, bir oğlunuz oldu.” dedi. Bu habere çok
sevinen yirmisekiz yaşındaki genç padişah ellerini semâya kaldırarak:

“Elhamdülillâh... Ravza-i Murad’da bir gül-i Muhammed
açtı.” diyerek Yaradan’a şükretti, adını Mehmed koydu.

•

Devrinin en değerli âlimlerinin elinde yetişen Şehzâde Mehmed,
yalnız İslâm Türk tarihinin değil, dünya tarihinin en seçkin simâlarından
biridir. Osmanlı hükümdarları içinde hem en dâhi asker, hem en güzide devlet
adamı, hem de en büyük âlim olanıdır. Akşemseddin ve Molla Güranî gibi zatların
dizinde yetişmiştir. Zâhirî ve bâtınî ilimlerde mütehasis olan Akşemseddin
-kuddise sırruh- Hazretleri şehzâdenin herşeyi ile bizzat ilgilenmişti.

Yaratılıştan sahip olduğu kabiliyet bir yana, babasının yanında
büyük meydan muhaberelerine katılmış, tam bir askerlik tecrübesi elde etmişti,
ondokuz yaşında hükümdar oldu.

Bir devlet adamında bulunması gereken bütün hasletlere sahipti.
Sabırlı, tedbirli, keskin zekâlı, uyanık, asil tavırlı, nefsine hâkim, zevk ve
sefâdan uzak, cömert, kızgınlığını gerektiğinde saklamasını bilen, nâdiren gülen
bir kişi idi.

Osmanlı tarihinde, Yükselme devri diyebileceğimiz haşmetli bir
devrin açılmasına sebep olurken; dünya tarihinde de Ortaçağ’ın bitip Yeniçağ’ın
başlamasını sağlamıştır.

Onu şehzâdeliğinden beri kasıp kavuran, bütün hücrelerine kadar
sinen bir ateş vardı, gece gündüz uykusuz ve huzursuz bırakıyordu: İstanbul’u
fethetmek...

Osmanlı topraklarına saldıran Karaman beyini cezalandırdıktan
sonra, ilk iş olarak İstanbul’un fethi hazırlıklarına başladı. Bizansı ortadan
kaldırmayı kafasına koymuştu. Herşeyi en ince noktalarına kadar hesaplayarak
çalışmalara ve hazırlıklara başladı. Çalışmalarını düşmanları çıldırtacak,
dostlarını hayranlık içinde bırakacak kadar gizlilik ve mükemmellik içinde
yaptı. Projesini bizzat kendisinin yaptığı Rumelihisarı denilen azametli kale
dört ayda bitirildi ve gayet iyi tahkim edildi. Asya kıyısında Yıldırım
Beyazıt’ın inşâ ettirdiği Anadolu hisarı vardı, böylece boğaz kesilmiş oldu.

Kışı Edirne’de geçirerek savaş hazırlıkları yaptı. Ortaçağ
insanının hafsalasının alamayacağı azamette, iki tonluk gülle savurabilen,
ikibin asker tarafından çekilen muazzam toplar döktürdü. Dökülen toplar o zamana
kadar dünyada görülmemiş büyüklükte idi.

6 Nisan 1453’de muhasara başladı. Türk toplarının gök
gürültüsünü andıran patlamaları, dünyaya fethin başladığını ilân etti.

22 Nisan gecesi yetmiş parçalık donanma Kasımpaşa sırtlarından
kaydırılarak Haliç’e indirildi. Böylece Haliç’teki Bizans ve Lâtin gemileri iki
ateş arasında kalmış oldu. Sultan Mehmed’in karadan gemi yürütmesi akıllara
durgunluk vermişti. Böyle bir durumun tarihte bir eşine rastlanmamış, o zamana
kadar bir benzerine teşebbüs dahi edilmemişti.

Onun:

“Ey Kostantiniyye! Ya sen beni alacaksın, ya ben
seni!” sözü gönüllere ürperti vermektedir.

Son taarruzdan önce İstanbul önünde askerlerine:

“Bu büyük zaferi muhakkak kazanacağımız, hadislerle
tebşir edilmiştir.” demişti.

29 Mayıs günü sabah namazını müteakip yapılan duâdan ve
hükümdarın hitabesinden sonra henüz şafak sökmeden Türk topları gümbürdemeye
başladı. Top ve tekbir sesleri ile, davul, kös ve boru sesleri birleşerek
İstanbul semâlarına dalga dalga yayıldı. Hendekleri bir anda aşan mücahitler,
ölümü hiçe sayarak dayadıkları merdivenlerle surlara tırmanmaya başladılar.
Diğer taraftan Topkapı ve Edinrekapı mıntıkasından coşkun bir ırmak gibi
İstanbul’a aktılar.

Bu büyük akın esnasında Akşemseddin -kuddise sırruh- Hazretleri
çadırında secdeye kapanmış, gözyaşları ile, aşk ve vecd içinde fetih için duâ
ediyordu.

Sonunda surlara tırmanan yiğit Ulubatlı Hasan, Türk sancağını
surlara dikti. Fecirle birlikte surlarda Türk bayrakları dalgalanmaya başladı.
Elliüç günlük muhasaradan sonra yapılan nihai taarruzla “Şehirler incisi”
adı verilen İstanbul fethedildi.

Osmanlı bayrağını Topkapı üzerinde gören ve o andan itibaren
Fatih ünvanını alan Sultan Mehmed, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-
Efendimizin müjdesine mazhar olmanın verdiği sevinçle atından inip yere kapandı
ve Allah-u Teâlâ’ya hamd ve senâda bulundu.

•

Resulullah Aleyhisselâm Fetih’ten sekizyüz sene kadar evvel bir
Hadis-i şerif’lerinde şöyle buyurmuştu:

“Kostantiniyye muhakkak fetholunacaktır. Onu fetheden kumandan
ne güzel kumandandır, onu fetheden askerler ne güzel askerlerdir!” (Ahmed
bin Hanbel)

Bu Hadis-i şerif’ten başka, ilk Osmanlı hükümdarı Osman
Gazi’nin evlât ve ahfâdına bir buçuk asır öncesinden bir de vasiyeti vardır:

“İslâmbol’u aç gülzar yap!” buyurmuştur.

Sebe sûre-i şerif’inin 15. Âyet-i kerime’sinde geçen:
“Beldetün Tayyibetün” sözü ebced hesabı ile Hicrî 857 olan
İstanbul’un fethine tarih düşürülmüştür.

İstanbul’u fethettiğinde Sultan Mehmed yirmibir yaşında idi.
Kendisine bu tarihten itibaren “Fâtih” ve “Ebül-Feth”
ünvanları verildi.

Fethin üçüncü günü Ayasofya cami hâline getirildi.

•

İstanbul uzun asırlar boyunca birçok cengâver kumandan ve asker
tarafından kuşatılmasına rağmen; Fatih ve onun madde ve mânâ erlerinden, gönül
sultanlarından oluşan muazzam ordusuna kadar hiç kimseye nasip olmamıştır.

Gerçek bir mürşid-i kâmil olan Akşemseddin -kuddise sırruh-
Hazretlerinin büyük mânevî gücü, bedeni toprak altında bulunmakla birlikte
mübarek ruhu müminlerin gönlünde olan Hazret-i Eyyüb el-Ensârî -radiyallahu
anh-in varlığı ile birleşince ve bu büyük fetih gerçekleşince Fatih Sultan
Hazretleri şöyle söylemiştir:

“Bendeki bu sevinci görürsünüz. Kostantiniye’nin fethine
seviniyorum sanmayın. Akşemseddin benim zamanımda yaşamıştır, ona
sevinirim.”

Akşemseddin -kuddise sırruh- Hazretlerine
“İstanbul’un mânevî Fâtihi” denilmesinin sebebi budur.

•

İstanbul’un fethine İslâm âlemi büyük bir sevinç duyarken,
Avrupa haçlı âlemi de üzüntü içinde kaldı, büyük bir yasa büründüler.

Otuz yıllık hükümdarlığı sırasında Hazret-i Fâtih; yirmiden
fazla devleti ve bu arada iki imparatorluğu tarih sahnesinden silmiş, topraklar
kendisinden bir asır sonra yirmimilyon kilometre kareye ulaşmıştır.

Her sene en son keşiflere göre ordunun silahlarını yeniletmiş,
ikinci derecede bir deniz kuvveti olarak teslim aldığı donanmayı, dünyanın
birinci deniz kuvveti haline getirmiştir.

Ortaçağ’ı kapatarak Yeni Çağ’ı açan Fatih Sultan Mehmed Han,
güya ihtida edip Yakup Paşa adını alan Venedikli bir yahudi tarafından
zehirlenerek şehid edilmiştir.

Vefat ettiğinde kırkdokuz yaşında idi ve nereye yapılacağını
kendisinden başka kimsenin bilmediği bir sefere çıkıyordu.