Yasamak kadar kadar yasatmanin da güzel oldugunu bilmek öyle zannediyorum insanin hayatina cok seyler katacaktir.

Egoistligin, bencilligin citi attigi dünyamizda, digergamlik, baskasini düsünme, yardimseverlik raflara kaldirilmis, "insanin insanin kurdudur" diyerek, güvensizlik, cikarcilik, menfaatcilik almis basini gidiyor...

Her ortamin kendi icinde bir gelenegi var. Bugünlerde buna "racon" deniliyor. Neden acaba degerlerimizi koruma noktasinda gayret etmiyoruz da, "zaman böyle, uymak gerekiyor" diyerek her gecen gün kendimizi bize ait olmayn akimlarin icine kaptiriyor ve gitgide asil kimligimiz ve benligimizden uzaklasiyoruz...

Hasili bazen aynaya baktigimda bende "bana ait diyebilecegim ismimden baska bir sey görememenin eziligini yasiyorum...

selam ve hürmetlerimle...