Kimi vardir hayata siyah tonlarini yerlestirmistir, kimisi ise her seyi al-kanli görmektedir...
mevsimleri severim, hayati yansitan her tonu barindiriyorlar icinde...benim hayatim siyah basladi bedeni olarak, ölümü henüz 2 yasimda tattim tadacagim derken, beyazlar olustu hayatimda, her zaman böyle kalacak derken, gri tonlari tanidim...tozpembe bir hayat düslerken, yesermeye yüz tutan kalbimde coraklamalar olustu, kurudu gönül topragim sapsari kesildi...
aglamanin ne kadar keyifli oldugunu tanidim, bildim, tattim...bana yesil rengi sevdirdiler...yesili cok sevdim ve halende seviyorum...ne zaman ümitsizlige kapansam yesil renk geliyor aklima, iki damla gözyasi ve beraberinde gelen bir canlilik hissediyorum gönül alemimde, filizler boy atiyor yüregimde...
Gökyüzü mavisine olan özlemim her zamn olmustur ve olacaktirda...benim icin mavinin anlami bir baskadir...ötelere gecisi simgeliyor...icimde halen kendime aciklayamadigim bir sirdir Mavi renk...alir götürür beni ötelere...kimbilir hicran dolu yüregimde besledigim ve görünenin ötesinden bana mustular fisildayacak olmasini bekliyorum...
Kirmizi, nedendir bilmem isinamadim bu renge, kahverengi bende yumusakligi hatirlatir...alcakgönüllü insanlarin simasinda görüdügüm renk...kendin adina degil baskalari icin yasamanin huzuru ve tadi var icinde...
her renk ayri bir güzelligi ve mesaji barindiriyor...tabiat tüm güzelligi ile bize bunlari sunarken, bizler zevkler icinde bogulmus, renksiz hayatlarin pesindeyiz...
selam ve hürmetlerimle...
-----
Namuslu olmak söz ile olsaydi, dünyada namussuz kalmazdi...