Kibir, büyüklenmek ve nefsin kendisini dogru olanlardan uzak tutmasi,
bilmesine ragmen kabullenmesini engellemesi, görülmesi gerekeni görememek,
anlasilmasi gerekeni anlamaya yaklastirmamak. Insann gözüne ve aklina perde
gerilmesi, inadi israr ve benzeri davranis sekillerini icinde toplayan bir
kavram...
Kibiri, insanin gözünü baglar. Yanlis düsüncelerde gezdirir.Dogruya
yönelmesin, görmesini, bilmesini, kavramasini engeller. Beyninde olusturdugu ve
kaliplasmis, yumusamasi son derece zor olan düsüncelerin birikimidir.
"Kim ne derse desin ben bilirim"," bana anlatma,akil
verme" ifadelerinin bilincsizce yansimalaridir kibir.
" Düsüncem uyusmaz" demenin ve uyusmaz fikri dahi
sorgulayamamanin acziyetidir kibir. herhangi bir kimsenin kendisine es, dost ve
arkadaslik icnde yapmis oldugu tavsiyeleri dahi "senden alacagim ders yok
hele o mu adam yerinebile koymam" demenin, gururunun, diklenmenin dile
getirilmesidir.
Kibir, insani diger insanlara yukaridan baktirir. Kendisinden baskasini
dogru kabul ettirmez, ettirse dahi "su sartla" edatini koydurur.
Yanlis yaptigini bilse dahi, yanlisindan dönme ve düzeltme erdemligini
yasatmaz, nasip etmez. Gururunun kirlacagi, rezil olacagi, rencide edilecegi
düsüncesiyle, islemis olsa bile hatasindan "itiraf edemem", " kendimi
kücük düsüremem" vesvesesine yenik düser kibir sahibi insan.
Büyüklenme, kendini farkli görme, digerlerinden daha iyi oldugunu
zannetme, birilerini siniflandirma, kendini aklama gibi etik olmayan davranis
sekillerinin tezahürleridir kibir. Kendisini "ak sütten cikmis, ak kasik
olarak" görme hastaligi.
"Bana akilvermeyin, be ne yaptigimi iyi biliyorum, falan söyle,
filan böyle, o mu o sahtekar, digeri ise bes para etmez" gibi aslinda
icine düstügü benlik cukurunu farkettirmeyecek kadar kokustugunun farkinda
olamamasina vesile olan bir tutum kibir. Itirazi sevmeyen, elestiren ancak
elestirilmeyi kaldiramayan bir bünyedir kibir sahibinde olan.
Hayati kendi ekseninde düsünen ve gören bir oldu. Nefsin esaretinde, o
yalak senin bu yalak benim, adetaboynuna tasma vurulmuslar gibi, sürgünde
yasamaktir kibir...
böylesi bir hayati yasamak, bilmem hangi anlayis ve düsüncenin ürünüdür
ancak su kesin, bu düsünceye sahip insanalr, dilleriile ne ifade ederlese
etsinler, zavallilarin kendileridir...
selam ve hürmetlerimle...
-----
Her bakan göremez, her gören mutlaka bakmistir...