Halik-i Zu’l
celal Hazretleri Adem a.s’i yarattiginda, malumdur ki, o tek basina idi. Daha
sonrasinda Havva Validemizinde yaratilmasi ile yalnizligi musterek bir hayata
tebdil edildi.

Ikisinin birlikteliginden ise gerek tarihi sürec icerisinde yasamis olan ve
gerekse bugün yasayan insanlik meydana geldi. Tarih icinde yasayan insanlarin
ne tür bir hayat sürdüklerine dair bilgileri ise, yine tarih icinde yasamis
insanlarin bize aktarmasindan biliyoruz. Insani bu yönü ile ele aldigimiz zaman
sunu söylemek mümkündür, insan ayni zamanda bir ayna mesabesindedir. Dün’ü
bugüne yansitan ve bugünü yarina yansitacak olan.

Tarihi surec bize göstermistir ki, her insan ayna olmakla beraber camini temiz
tutamamistir. Dolayisiyla onlardan bize yansiyanlarda hep kirli görüntüler
olmustur. Ben konunun bu kismini geciyorum. Zira yazmak istediklerim bunlarla
ilgili degil.

Insan bir aynadir, ayna ne kadar temiz olursa yansittiklarida o kadar temiz
olur. Güzel’i görebilmenin sartlarindan bir taneside budur. Insanin yalnizca
kilik kiyafetini temiz tumasi yetmiyor.

Insan, bir aynadir. Tarihi yansitan, bugüne tasiyan.

Kültürler, degerler ve yasama sekillerini bugünlere aktaran. Ve en önemlisi
insan; bir aynadir sahibini yansitan. Bu bakimdan yine tekrar ediyorum. Ayna ne
kadar temiz olursa görülmesi gerekenlerde o kadar güzel ve net görünecektir.
Ben, meselenin bu kismina zahiri ayna diyorum.

Birde gönül aynamiz var. Gönül alemimizi yansitan. Bekcilik yapan. Bu
bekciligin en üst komutani iman ve onun askeri olan salih amellerin huzur
buldugu mekan.

Yine bu kismi Ahlak-i hamide olarak isimlendirecegim.

Bilinen bir hakikatdir , “Ahlak” güzelligi yemekle, icmekle vs elde edilen bir
haslet degildir. Hele sözlerle ve konusmalarala elde edilecilecek, hic degil.

Ic alemimizinn temiz olmasi, aynamizin temiz tutulmasi gerekir. Yoksa bizde
yansiyanlarda bulanik olacaktir.



Bu hasletin güzel olabilmesi icin ise, dis alemimizde hemhal oldugumuz olay ve
amellerin nasil olduguna dikkat etmek gerekir. Zira ic disa dis ice yansir.
Adeta bir gel-git olayi yasanir.

Göz bir alici. Dürbün misali. Ne görürse onu yansitir, ic alemimize. Önce
aklimizda nüfuz bulur, aklimizda alici merkezimiz olan gönül alemimize komuta
eder. Akabinde ise beden organlarimizin harekete gecmesi.



Bu haliylede insan bir aynadir. Zira bizden yansiyan bugüne, yarina ve gelecek
yillara tasinacaktir. Bu evlatlarimiz veya cevremiz vasitasi ile olacaktir.
Ancak belirttigimiz gibi, aynamizin, yani gönül alemimizin yapisi bu aktarim
veya nakil isinde en önemli göreve sahip olacak unsurdur.



Asr-i Saadet diye isimlendirdigimiz ve her animsadigimizda yüzümüzün, güldügü
ve kendilerine uyma noktasinda gayret gösterdigimiz o Asrin insani da bugüne
yansiyan tarih aynalaridir. Bizi kendilerine hayran birakan ve kendileri gibi
olma noktasinda gayret gösterten bir ayna.



Bu manasiyla da o anin sahipleri aymlarini o kadar temiz tutmuslar ki, bizler
dahi bugün o aynalari karsimiza alip incemeye tabi tuttugumuzda, her yeni
bakisimizda, bizim icin yol gösteren ve yeni ufuklar acan izler görebiliyoruz.



Demek ki, insan neyi, nicin ve nasil yasayacagini bilirse, bu sade kendisi icin
kalmamakta hatta izlerini tasidigi ileriki safhalara yani tarihe de örneklik
teskil edebilmektedir.



Aynalarimizi temiz tutalim…

selam ve hürmetlerimle...