Insan kendisini her seye yeterli gören, görebilen varlik. Bu konumu ile bilincsizliginin, bilgisizliginin farkinda olmadan hayat sürüyor. Her ne kadar insan, kendisini her isin üstesinden gelebilecegi bir varlik olarak görse dahi, düsünmekten hoslanmadigi fakat üstesinden gelemeyecegini bildigi biri hakikat var. Ölüm..!
Maddi ve ekonomik imkanlarin, asri gelismelerin zirvesinde hayat seyrettigimiz asrimizda bütün olusumlar ve gelismeler, insanin kendine olan güvenini artirdigi yanilgisi icinde kendisini avuturken, dünya sevgisi, hayatin asil gerceklerine karsi duyarsiz davranmasini hatta hayata kafa tutarcasina hayat sürmesine sebeb olmustur.
Ancak suda bir gercektir ki, insan ne kadar ugrasirsa ugrassin hatta hic uyku uyumadan dahi calissa ve ömrünü dünyalik icin heder etse, ölüm gercegini yok etmeye kadir olamayacagi gibi, yipranmasi ve ömrünü bosuna gecirmis olmanin acisini cekecektir. Zira bu dünya hayati gecici zevklerin insani aldattigi fakat hic bir zaman ruh dünyamizi tatmin edemeyecegi bir alemdir.
Dünya fanidir, gecicidir. Baki olan ise Ahiret hayatidir. Bir bilebilseydik…
selam ve hürmetlerimle...