Seher yeli esti, yüklenmis Muhammed (s.a.v) askini, ucuyordu...Nacizdi sevdam Gül Efendime ismarladigim, söylesem alir götürür müydü, bu fakirin ciliz sevgisini...bir tutukluk, bir tereddüt hasil oldu tüm ruhumda, korktum ürperdim, dile getiremedim...

Bir umut benimkisi, ciliz, sevgimi ümitlerime bagladim, efendimden gelecek bir tebessüme...korkularim, hakiki korkudan degil, sevdigimin sevgisini kaybetmek adinadir...bagladim Salavat halkasina selamimi, bir güvercin ucurdum Medineye, görünen ötesinden bana müsjde olarak döner umuduyla...

Yine de korkumdur, ummet olma serefini layikiyla yerine getiremedim...

Ya sorarsa Allah'in Resulü " o kimdir?" diye...

selam ve hürmetlerimle...