Kurban kesme insanın Allah’a bağlılığını güçlendiren, ona yakınlaşmasına yardımcı olan bir ibadettir.

Yüce Allah’ın hiçbir şekilde insanların ibadetlerine veya kesecekleri kurbanlara ihtiyacı yoktur. Bu konuda Allah şöyle buyurur:

“Öyleyse Rabbin için namaz kıl, kurban kes.” (108/Kevser suresi, 2)
“Elbette kurbanların ne etleri, ne de kanları Allah’a ulaşır. Fakat sizin takvanız (Allah’ın buyruklarını içtenlikle yapmanız) ona ulaşır.” (22/Hac suresi, 37)

Kurban kesen kişi kazancı ile aldığı ya da yetiştirdiği bir hayvanı sırf Allah’ın emri olduğunu düşünerek ve hiçbir maddî karşılık beklemeksizin kurban eder. Böylece insan Allah’ın emrine boyun eğmekte, kulluk bilincini ortaya koymaktadır.

Arefe günü sabah namazından sonra başlayıp Kurban Bayramı’nın dördüncü gününün ikindi namazının sonuna kadar söylenilen tekbirlerle insanlar, hac görevini yapanlarla aynı sözleri ve duyguları paylaşmış olurlar.

Kurban kesen kişi, Hz. İbrahim ve İsmail arasında geçen o olayı yeniden yaşamaktadır. Böylece kendisinin de Hz. İbrahim ve İsmail gibi Allah’a itaat sınavına hazır olduğunu simgesel bir davranışla göstermektedir.

KURBAN İNSANLAR ARASINDA DAYANIŞMAYI SAĞLAR
Kurban ibadetinin hem bireye, hem de topluma birçok yararı vardır. Bu ibadet bize başkalarını da düşünme ve onlara yardım etme alışkanlığı kazandırır.

Kurban ibadeti, toplumsal bilincin canlanmasına, toplumda dostluk ve kardeşlik ilişkilerinin gelişmesine katkıda bulunmaktadır. Özellikle komşular arasındaki dostluk ve kardeşlik bağlarının kuvvetlenmesini sağlar.