Diskutiere zum Thema: Küfür

Gündelik hayatta "küfür" kelimesi daha çok sövmek kötü söz söylemek anlamında kullanılr.Islamda küfürün daha farklı bir manası vardır.
"Küfür" yani Islamdan çıkaran söz hareket veya inanış manasına gelir.Yani bir kişi Islami açıdan küfür olan bir söz söylerse İslam dininden çıkar.Buda insanın işleyebileceği en büyük günahtır! Eğer bir kişi küfründen dönme niyetiyle Islam dinine girme niyetiyle kelimei şehadet getirmezse ebedi cehennemlik olur.

Burada "bilmiyordum" sözünün bir manası yok cehalet mazeret değildir çünkü her müslümanın bu ilimi öğrenmesi üzerine farz!
Her müslüman en azından imanını kurtaracak kadar dini bilgi edinmeli edinmiyorsa bu kendi zararna olur.

Peygamber efendimiz s.a.v.bir hadisi şerifinde mealen şöyle buyuruyor:
"Kişi bir söz söyler ve onda hiç bir beis (zarar) görmez ama o söz onu 7 kat cehennemin altına düşürür..."
Bundan anlıyoruzki kişinin o sözde bir zarar görmemesinin bir anlamı yok 7 kat cehennemin dibine düşer yani Islam dininden çıkar.

7 kat cehennemin dibine yanlız kafirler yani müslüman olmayanlar girer bunu buradan anlıyoruz

Alim AbdulHay (r.a) Hazretlerinin 37.Eseri olan Tevsirü Mecmu adlı kitabında küfür etmek anında olan olayları bize şöyle naklediyor.
Melekler Mekanı Küfür Ederken Vücudumuza Bunlar Oluyor
- Kişi bir an sinirlenip hasımına ağır sözler söyleyince ve bu sözler hasımının eşi ve çoçuklarına yönelik hakaretlerse,o hakaret edenin meleği ona dört yılan çıkarır cehennemin dibinden.bu yılanlar kabirde cuma hariç o küfürde bulunanı sırtından ısırıp kabir eziyeti ederler.
Küfür eden ezan anında küfür ederse ve eşi hamileyse çoçuğu şaşı olarak dünyaya gelir.Kendiside sebepsiz bayılma illetine tutulur.
Bunun nedeni meleği o küfredenin göbek deliğinden içeri cehennem sıkıntısı sokmuştur.bu kişi nereye gitse hep içinde sıkıntı olur.
Küfür eden küfrünü hasmının arkasından söylemişse nekadar yıkansada yıkansın hemen ter kokar.
Hasmının bir organı yada ameli ile dalga geçip küfreden ömür boyu nasır illetine düşer.
Hasmının eşine,kızına şehvetle küfreden hiç bereketli bir mülke sahip olamaz.Malı mülkü hemen eksilir.
Hasmının Atasına sövenin mezarına pis su dolar.
Küfür edenin Mezarı üzerine ne ekersen çürür.
Hasmının inancına küfredenin okuyan çocuğu varsa eğitimi birden bozulup başarısız olur.
Hasmının arkasından kaş göz işareti yapıp küfreden yedi gün boyunca aile huzursuzluğuna düşer.Sevdiği bir eşyası ziyan olur.
Hasmına küfür etmek için bir an kollayanın vücudundan bir yeri eksilir.
Ömrünü ona buna muhtaç olarak tamamlar.
Küfür eden küfrünü güneş batarken ederse hasmı onu mutlak surette ve hiç zorlanmadan öldürür.
Hasmına küfür ederken öldüren ağzına eritilmiş demir dökülerek cehennemde azap görür.Kabirinden gözleri akmış olarak kalkar.
Hasımına Deniz üzerinde ve içinde küfür edene ölünceye kadar insanlar hep alay eder.
Hiç bir yerde hürmet görmezler.
Etrafındakiler sadece mülkünü kunlanmak için için ona dost görünürler.
Ağzında niymet varken küfreden 9 gün dönümü süresi kadar yediği ve içtiğinden hiç bir tat almaz.
Mikail (a.s) 40 gün kendisinden sorumlu nasip meleğini ondan men eder.
Kuran okurken ve akabinde küfreden KABİRDE ağızı ikiye bölünerek mahşere kadar azap görür.
Hayvanlara küfredenin evinden cenaze çok çıkar.
Kendiside kimsenin bulamayacağı bir yerde ölür.
Cesedi ziyadesiyle azap içinde mahşerini bekler.

Allah,bir toplumun,diğerini ayıplamamasını,kusurlarını araştırmamasını,aleyhinde iftira ve gıybette bulunmamasını emretmektedir (el-Hucurât, 49/11, 12)
Bu konuda Hz.Peygamber'den şu hadisler nakledilmektedir:
"Mümin dil uzatıcı değildir,lânet okuyucu değildir,kötü iş yapan değildir,kötü söz söyleyen değildir (Tirmizî,Kadir,1978).
İbn Abbas'tan rivayet edildiğine göre;

Resulullah zamanında iki adam arasında karşılıklı sövme oldu:
Bunlardan biri sövdü,diğeri sustu. Peygamber (s.a.s.) de oturuyordu.
Sonra diğeri aynı sözü geri çevirdi.
Bunun üzerine Peygamber (s.a.s.) kalktı ve meclisten dışarıya çıktı.
Hz.Peygamber'e "niçin kalktın" diye sorulunca,
"Melekler kalktı,ben de onlarla beraber kalktım.
Bu sövülen,sükût ettiği müddet,melekler buna sövene,sözü geri çeviriyorlardı.
Ne zaman ki,bu adam,sövenin sözünü geri çevirdi,melekler kalktı,gitti" buyurmuştur (Ebû Dâvûd, Edeb, II, 572);

"Sövülen iki kimsenin söyledikleri sözün günâhı; sövülen hududu aşmadıkça, ilk söze başlayan üzerinedir" (Müslim Birr, 68);

"Müslümana sövmek fâsıklıktır" (Nesâî; Tahrimu'd-Dem, 27);

"Size,kötü olanlarınızı haber vereyim mi; koğuculukla dolaşıp insanlar arasını bozan ve temiz kimselere ayıp isnad edenlerdir" (İhyâ,Cüz,III,135).

Hz. Ali, "Çirkin laf edenle onu yayan, günâh işlemekte eşittir" (Beyhakî, Şuabu'l-İman);

İbn Abbas da, Hucurât suresinin 11.ayetini izah ederken "Bir kısmınız bir kısmınıza dil uzatmasın. Muhakkak Allah,çirkin söz kaçıranı,kasden çirkin söz söylemeye yelteneni sevmez" demiştir (Edebü'l-Müfred, I, 344).

Peygamber Efendimiz bir hadisi şeriflerinde dilin insana getirdiği kötülük ve belâlara değinerek şöyle demiştir:

"İnsanlar diliyle söylediklerinden başka bir şey yüzünden yüz üstü ateşe atılırlar mı?" (Tirmizi).

Yine Tirmizi'de geçen bir başka hadiste de Mümin ayıplamaz,lânet etmez,kötü söz söylemez" buyuruluyor.

İmam Nevevi de bu konuda şöyle der:
"Her mükellefin -faydalı sözlerden başka dilini her sözden koruması lâzımdır.
Faydadan uzak bir söz uzadığında, sünnet olan, onu kesmektir.
Çünkü mübah olan bir söz kısa zamanda harama veya mekruha çekilebilir."

Hz. Peygamber çeşitli hadislerinde iflâs'ın ne olduğunu ve uygulama şartlarını göstermiştir.
Bir gün çevresindeki sahabelere; "Müflis kimdir?" diye sormuş,
ashâb-ı kiram;"bize göre müflis,kendisine ait hiçbir dirhemi (nakit parası

ve malı kalmayan kimsedir" cevabını vermiştir.
Bunun üzerine Hz.Peygamber şöyle buyurmuştur:"Ümmetimden gerçek müflis şudur: Kıyamet gününde namazını,orucunu ve zekâtını getirir.
Bu arada başkasına sövmesi,zina iftirasında bulunması,kan dökmesi ve başkasını dövmesi ile ilgili kötü amelleri gelir.
Bunlara karşılık iyi amelleri (hasenâtı

verilir ve borçları (kul hakları

bitmeden iyi amelleri tükenir.
Alacaklıların hataları kendisine yükletilir ve ateşe atılır" (Müslim, Birr, 60; Ahmed b. Hanbel, II, 303, IV, 372).

Câbir İbn Abdullah,Hz.Peygamber (s.a.s.)'in "Kötü söz ve harekette bulunanla kendini kötü söz ve hareketlere zorlayanı ve çarşılarda bağırıp çağıranı Allah sevmez" buyurduğunu rivayet eder.

Allah'ın zâtı,sıfatları,fiilleri,isimleri,emirleri,yasakları hakkında şaka yollu da olsa alay ederek küçümseyici konuşmak ve Allah'a çirkin sözler söylemek kişiyi dinden çıkarır.
"Allah ile,O'nun ayetleriyle,O'nun Rasulü ile alay mı ediyorsunuz? Boş yere özür dilemeye kalkışmayın.Siz imandan sonra küfre düştünüz." (9/Tevbe

-----
sên ' qönLümün yüKüsün ' omZumun DêqiL...AyPaRCaM