Resulullah,(s.a.v) efendimiz hanımları ile gayet hoş geçinir,onları kıracak bir harekette bulunmaz. Ashâb'ına da bunu emrederdi.hadis-i şerif'lerinde:

 "Aranızda en hayırlı kimseler,kadınlara karşı huyu en iyi olanlarınızdır. "buyuruyorlar.(tirmizi)

Ev işlerinde onlara yardımcı olur,evi süpürür,elbiselerini yamardı.

O,umumiyetle kadınlara karşı da çok nâzik ve şefkatli idi. kadınların haklarını ve menfaatlerini ilân etmek suretiyle, kadınların seviyesini yükseltmiştir. kadınlar kendilerine tahsis edilen muayyen günlerde, etrafını alırlar ve ona en açık sualler sormaktan çekinmezlerdi.Ashâb-ı kiram (Radiyallahu anhüm) onların bu cesaretine hayret ederlerdi.

Abdullah bin ömer(r. anhüm) der ki:

" Biz Resullulah (s.a.v) zamanında kadınlarımıza kötü söz sarfetmek ve istediğimiz  muâmeleyi yapmaktan,hakkımızda bir vahiy geliverir endişesiyle kaçınırdık.

Resulullah (s.a.v.) vefat edince (istediğimiz gibi )konuşmaya başladık. "

Çocuklara karşı muhabbeti çok fazlaydı yolda karşılaştığı çocuklara selâm verir,konuşur hal ve hatırlarını sorar,sever, okşar onları sevindirir hayır duada bulunurdu.

Bir çocugu severken gören bir bedevi:" Siz çocukları sever misiniz benim on tane torunum var bir tanesini dahi kucağıma alıp sevmedim. " deyince:

" ALLAH sizin kalbinizinden merhamet duygusunu çıkarıp almışsa ben ne yapabilirim. "

buyurdu.(buhâri-müslim).

                                     selam ve dua ile...