Genç bir çift, yeni mahalledeki yeni evlerine taşınmışlar. Sabah kahvaltı yaparlarken, komşu da çamaşırlarını asıyormuş. Kadın kocasına bak 'çamaşırları yeterince temiz degil, Çamaşır yıkamayı bilmiyor, belki de doğru deterjanı kullanmıyor,' demiş. Kocası ona bakmış, hiç bir şey söylememiş, kahvaltısına devam etmiş.
Kadın, komşusunun çamaşırlarını astığını gördüğü her sabah aynı yorumu yapmaya devam etmiş.
Bir ay kadar sonra, bir sabah, komşusunun çamaşırlarının tertemiz olduğunu görünce çok şaşırmış 'bak' demiş kocasına sonunda çamaşır yıkamayı öğrendi, merak ediyorum, kim öğretti acaba ?
Ben bu sabah biraz erken kalkıp penceremizi biraz sildim, diye cevap vermiş kocası..


Pencerelerimizi temiz tutmak dileği ile.

İBADET İÇİN GELDİK HESAP İÇİN DÖNECEĞİZ DÜNYADA MİSAFİRİZ DİRİLMEK İÇİN ÖLECEK

hikayeyi okuyunca ne anlamina geldigini umarim anlamissinizdir

Bu biraz da, kendi gözümüzdeki çapağı görmeden, karşımızdaki insanın gözündeki çapağı işaret etmeye benzemiyor mu? (Ne demek istediğimi anlamışsınızdır!..)
Hiç aynaya bakmadan konuşuyoruz. Nedense, kendi hatamızı görmeden, sürekli karşımızdakini suçlar bir tavır sergiliyoruz. Oysa yok hiçbirimizin birbirimizden farkımız.

baskasini elestirmeden önce ilk önce kendimizi bakip tartmali...
-----
Dün Geçti Yarın Varmı Gençligine Güvenme Ölen Hep İhtiyarmı:

Zitat:

baskasini elestirmeden önce ilk önce kendimizi bakip tartmali...

Al bendende o kadar..Ben hep diyorum..Herkes ilk önce kapasinin önündeki pislige baksin..!!!


Zitat:

Pencerelerimizi temiz tutmak dileği ile.

Ayrica..en nefret ettigim is... Ama mecbur siliyorum iste..Ev sahibi bir üst katta oturuyor ve cok titiz
-----
Süslü mü olsun yoksa sade mi anlatayim..